พิชัยสงครามกับสามก๊ก
ตอนที่ ๓/๔
โดย
อาจารย์แอน
ลิยู แนะนำตั๋งโต๊ะ
ให้ย้ายเมืองหลวงไปทางด้านตะวันตก ซึ่งมีภูเขาล้อมรอบ มีชื่อว่า “เมืองเตียงอัน” ปัจจุบันนั้นหรือ คือ ซีอาน
เรียกว่า
ถอยจากแม่น้ำ ไปอยู่ติดภูเขา จากธาตุอ่อน สู่ธาตุแข็งกว่า เป็นยุทธวิธีตั้งมั่น
สามารถรับและรุกได้
การย้ายเมืองหลวงต้องใช้งบประมาณมหาศาล
ตอนนี้แหละ ที่ตั๋งโต๊ะ ทำการหยาบช้า โดยมีที่ปรึกษาตัวดีแนะนำ กล่าวคือ
ฆ่าสมัครพรรคพวกของอ้วนเสี้ยว
ซึ่งเป็นเศรษฐีอยู่ในเมือง แล้วริบทรัพย์มา ผิดบ้างถูกบ้าง สรุปแล้ว ตั๋งโต๊ะ
ใช้ทหาร ๕,๐๐๐
คน ทำการจ้วงจาบ จัดการทรัพย์สินของราษฎร
ซึ่งทำให้เกิดความเดือดร้อนขึ้นเป็นอันมาก หลังจากได้เงินแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือ
เผาเมืองลกเอี๋ยง
ให้เหลือแต่ซาก ไม่เหลืออะไรไว้ให้ศัตรู
 |
| ลกเอี๋ยง:สามก๊ก:wikipedia |
ประการต่อมา
ให้ลิโป้คุมพล ขุดฮวงซุ้ย บูรพกษัตริย์ รวมทั้งฮวงซุ้ยของราษฎร
เก็บทรัพย์สินที่ฝังไว้เป็นจำนวนมาก หลายพันเล่มเกวียนทีเดียว
และท้ายสุดเชิญเสด็จ
พระเจ้าเหี้ยนเต้ พร้อมด้วยสนมกำนัล ยกออกจากเมืองลกเอี๋ยง มุ่งหน้าสู่เตียงอัน
ตอนนั้นโจโฉ อาสา อ้วนเสี้ยวติดตามเข้าโจมตี ทั้งๆ ที่ทหารยังอิดโรยอยู่ โดยไม่ฟังคำทัดทาน คือ ตอนนั้น โจโฉ ยังหนุ่มอยู่ ขาดประสบการณ์ในการรบ
ผลก็คือถูกกองทหารของตั๋งโต๊ะที่ซุ่มอยู่ตีแตกไป
น่าเสียดายที่กองกำลังพันธมิตรเริ่มแตกกันเอง เพราะอ้วนเสี้ยว ขาดคุณสมบัติในการเป็นแม่ทัพ ไม่อาจรวมพลังสามัคคีได้
และข้อสำคัญ ลกเอี๋ยง เป็นทำเลหยิน พันธมิตรทั้งหลาย ที่ขาดผู้นำที่มีความสามารถ ก็มีอันมาแตกกันที่เมืองลกเอี๋ยงนี่เอง ต่างก็พากันยกทัพกลับเมืองของตนจนหมด
นับว่าชาตาของตั๋งโต๊ะกล้าแข็ง เมื่อสร้างราชธานีใหม่ที่เตียงอันแล้ว ก็ควบคุมอำนาจบริหารอย่างเข้มงวดและยังคงหยาบช้าเหมือนเดิม มึนเมาในอำนาจวาสนา บางครั้ง เมื่อจับขบถหัวเมืองได้ ก็นำมาทรมาน ตัดแขนตัดขา ทำการหยาบช้าทารุณต่างๆ
ตั๋งโต๊ะ มีความกำเริบ สร้างเมืองใหม่ให้กับตนเอง ตามคำโบราณว่า “ทำเทียมเจ้าเทียมนาย” สร้างตำหนักน้อยใหญ่ มีชื่อว่า “เม่ยอู่” กักตุนทรัพย์สินเงินทองเรียกเก็บภาษี ไปไหนมาไหน ก็ตั้งขบวนแห่อย่างพระมหากษัตริย์ ทั้งให้คนทั้งปวงเรียกตนเองว่า “ซ่องฮู หรือ พระราชบิดาเลี้ยง” คล้ายๆ พระบิดารอง ของอินเจิ้ง ในเรื่องจิ๋นซีฮ่องเต้นะคะ เป็นวงจรที่มีจุดจบน่าอนาถ และรู้สึกว่าจะมีบั้นปลาย ทำนองเดียวกันด้วย
ดวงชาตาของตั๋งโต๊ะปีนี้ ขึ้นมาก ต่อไปเรามาวิเคราะห์ดาวจร ของปี พ.ศ. ๗๓๓ ร่วมกับลัคนาของตั๋งโต๊ะ จะได้เห็นว่าคนเรานั้นยามดวงขึ้น มันจะขั้นได้ด้วยเหตุใด แล้วทำเลนั้นสอดคล้องกับชะตาอย่างไรบ้าง
