พิชัยสงครามกับสามก๊ก ตอนที่ ๓/๒ โดย อาจารย์แอน

พิชัยสงครามกับสามก๊ก ตอนที่ ๓/๒

โดย อาจารย์แอน

          วันหนึ่งตั๋งโต๊ะ เห็นกาลพอเหมาะพอควร ก็เชิญขุนนางใหญ่น้อยมากินเลี้ยงที่สวนดอกไม้ พอขุนนางมาครบ ตั๋งโต๊ะก็ถือกระบี่ออกมาร้องว่า

สามก๊ก

ท่านทั้งหลายอย่าเพิ่งเสพสุรา เราจะปรึกษาราชการสักข้อหนึ่งก่อน และแล้วตั๋งโต๊ะก็ทำให้ขุนนางทั้งหลายตกตะลึง ด้วยการประกาศถอด หองจูเปียน ออกมาจากราชสมบัติ แล้วยก หองจูเหียบ เสวยราชย์เพื่อความสงบร่มเย็นของแผ่นดิน ซึ่งแน่นอนเป็นข้ออ้าง

ขุนนางทั้งหลายได้แต่นิ่งอึ้ง เพราะไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยที่จะถอดพระเจ้าแผ่นดิน แล้วแต่งตั้งตามอำเภอใจถึงจะเป็นนิยาย แต่ก็ไม่ใช่นิยาย

มีขุนนางชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่ง มีตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองเต็งจิ๋ว นาม เต็งหงวน เพียงคนเดียว ที่อาจหาญลุกขึ้นคัดค้าน ตั๋งโต๊ะ และกล่าวหาว่า ตั๋งโต๊ะ นั้น เป็นขุนนางบ้านนอกคิดการเป็นขบถ

ตั๋งโต๊ะโกรธ ร้องว่า ดูซิ ปรึกษาข้อราชการดีๆ หาว่าเป็นขบถ ไม่ได้ต้องเอาชีวิตมันเดี๋ยวนี้ ก็ชักกระบี่ออกมา ตั้งใจว่าจะฆ่า เต็งหงวน

เดชะบุญ ที่ตั๋งโต๊ะมีที่ปรึกษาดี เป็นคนเฉียบคม ซึ่งก็คือ “ลิยู” สังเกต เห็นนายทหารที่ยืนถือทวน อยู่ด้านหลังของเต็งหงวน รูปกายสูงใหญ่ ท่วงทีเข้มแข็ง รู้ว่าเต็งหงวนต้องมีดี ถึงกล้าท้าทายตั๋งโต๊ะ เช่นนี้ จึงทำแกล้งห้ามตั๋งโต๊ะว่า

วันนี้เราเชิญขุนนางทั้งปวงไปกินโต๊ะหาความสุขสำราญ ไม่ควรวิวาทฆ่าฟันกันเอง ขอให้งดเรื่องนี้ไว้ก่อนค่อยไปปรึกษากันวันหลังดีกว่า

ขุนนางทั้งปวงก็ช่วยกันห้ามปราบ เต็งหงวน ไม่พอใจ ก็กลับที่พักทันที

นายทหารเข้มแข็งที่เดินตามหลัง เต็งหงวนก็เข้าตา ตั๋งโต๊ะ ตั้งแต่นั้นมา

งานเลี้ยงในวันนั้น มีอันต้องวงแตก เพราะขุนนางอีกสองคนมี โลติด และอองอุ้น ก็เสนอให้เลื่อนการปรึกษาข้อราชการ กึ่งเผด็จการของตั๋งโต๊ะไปก่อน แล้วก็กินเลี้ยงกันอย่างพะอืดพะอม ต่อไป

นายทหารคนสำคัญของเต็งหงวน คือ ลิโป้ เมื่อไปส่งเต็งหงวนแล้ว ก็ออกมาลาดตระเวนดูลาดเลาที่พระราชอุทยาน เฝ้าดูตั๋งโต๊ะ อันลิโป้นั้นถ้าตัดนิสัยใจบาปหยาบช้า ก็จัดว่าเป็นพระเอกได้ เพราะหลอกว้านจง ให้เป็นคนหล่อ รบเก่ง แต่แสนเลว เลยตายเร็ว ไม่ทันถึงยุคสามก๊ก เรียกได้ว่า มิมีวาสนาที่จะมีชื่อเสียงปานนั้น

ความสามารถจะถูกบดบังด้วยสติปัญญาที่ไม่เฉียบคม ทั้งโลภ ทั้งนี้มีโหงวเฮ้งที่จะบอกสองประการ

ตั๋งโต๊ะ

คือ ตีนผมต่ำ และแก้มตอบ คิ้วหนาขนคิ้วหยาบ ไม่ตายดี

แต่ตอนนี้ยัง ยังไม่รีบ อ่านเรื่องราวต่อไปก่อน คนเขียนสนุก

พอรุ่งเช้า ทั้งสองแสดงความเป็นปรปักษ์อย่างชัดเจน ตั้งทัพประจันหน้าออกรบกัน ลิโป้รำทวนเข้ามาจะแทงตั๋งโต๊ะ ตั๋งโต๊ะตกใจ ควบม้าหนี แต่ในใจนึกนิยมตั้งแต่ออกรบมา ยังไม่เคยเห็นใครมีหน่วยก้านเข้าทีเหมือนลิโป้เลย ทำอย่างไรหนอจะเกลี้ยกล่อมเข้ามาเป็นพวกได้ ลิซกอาสาไปเกลี้ยกล่อม เพราะเป็นคนบ้านเดียวกัน ย่อมรู้นิสัยกันดี

ตาแหลมไหมคะ ตั๋งโต๊ะผู้นี้ ท่าทางดาวบริวารต้องดี เป็นแน่ เพราะในที่สุด ตั๋งโต๊ะ ก็ได้บริวารผู้นี้มาอยู่ด้วย สามารถข่มขวัญใครต่อใครได้อีกนาน แถมเป็นกำลังสำคัญของตั๋งโต๊ะทำให้มีอำนาจ ผู้คนเกรงขาม

ดาวบริวาร ในทางโหราศาสตร์ เขาก็เอาดาววันเกิด นี่แหละค่ะ เป็นหลัก ว่าอยู่ในตำแหน่ง ดี หรือ ไม่ดี เข้มแข็ง หรือไม่เข้มแข็งในดวงชาตาของเรา

สมมติว่า เราเกิดวันอังคาร ซึ่งแทนด้วยเลข ๓ ในดวงชาตา อยู่ในตำแหน่งใด ถ้าหากเป็นทุสถานะ ต่อลัคนา คือ อยู่ในภพ อริ มรณะ หรือภพวินาศ นั่นแหละ ดาวบริวารไม่ดี มักนำเรื่องเดือดร้อนมาให้ หรือไม่ก็อยู่ไม่ทนไม่นาน หรือมักทรยศหักหลัง

เช่นชาตาของตั๋งโต๊ะ อาจมีดาวบริวารดี แต่คงไปอยู่กับดาวคู่ศัตรูกัน ถึงได้ ทรยศหักหลัง ฆ่าตั๋งโต๊ะในภายหลัง

ลิชกแสดงให้เห็นว่า ลิโป้ นั้นซื้อได้ ตั๋งโต๊ะ จึงจัดทองคำพันตำลึง กับพลองสิบยอด ทั้งเข็มขัดหยก(ของแท้นะคะ) และม้าเช็คเธา ไปให้ลิโป้

ลิโป้นั้น เมื่อรับสินบนแล้ว ก็ไม่ต้องพูดพล่ามหรือเสียเวลาเกลี้ยกล่อม ก็เข้าไปตัดศีรษะเต็งหงวนผู้เป็นนาย เอาง่ายๆ เพื่อเป็นของกำนัลแก่ตั๋งโต๊ะ

แปลกนะคะ ตั๋งโต๊ะ นี่เราชื่นชมอยู่หมาดๆ ว่าดูเป็นคน น่าจะเฉลียวซักนิดว่า เมื่อเราซื้อเขามาได้ แสดงว่า เป็นคนแข็งกระด้าง ไม่เห็นแก่บุญคุณ หรือน้ำใจไมตรี อย่างนี้คบยาก มักนำภัยมาสู่ในภายหลัง

แต่เรื่องนี้ ก็พูดยาก ลิโป้ เป็นคนมีลักษณะดี มีชัยไปกว่าครึ่ง ทำให้มองข้ามบางสิ่งบางอย่างไป อย่างนี้ก็เป็นเรื่องของปุถุชนธรรมดา ที่มักถูกบดบังสายตาอันแจ่มใส ด้วยความรู้สึกที่มีฉันทาคติ ทำให้มอบไม่เห็นจุดด้อยของบุคคล

ตั๋งโต๊ะ มีความดีใจเป็นอันมาก ที่ได้ลิโป้มา ในวันที่ลิโป้ ตัดหัวเต็งหงวน มาเป็นของกำนัล ตั๋งโต๊ะออกเดินมารับด้วยตนเอง แสร้งคุกเข่าคำนับ แล้วว่า

“อันตัวข้าพเจ้า บัดนี้อุปมาเหมือนฝนตกลงมาห่าใหญ่ น้ำท่วมเลี้ยงต้นกล้าชุ่มชื่นใบเขียวสด”

ซึ่งแปลง่ายๆ สั้นว่า “ข้าดีใจที่สุด”

เป็นอันว่า ทั้งสองฝ่ายพบปะกันด้วยความยินดี ตั๋งโต๊ะ ให้ของกำนัลแก่ลิโป้มากมาย เพราะดูออกว่า ลิโป้ ชอบของกำนัล

สม...ตอนเด็กๆ คงยากจน แถมมาอยู่กับเต็งหงวน จอมขี้เหนียวอีก เมื่อมาพบกับตั๋งโต๊ะที่แจกไม่อั้นอย่างนี้ คราวนี้ ไม่ใช่ สม...น้ำหน้า แต่เป็น สม...อารมณ์หมาย

ตั๋งโต๊ะนั้น เมื่อได้ลิโป้ มาเป็นทหารเอก มีความลำพองใจเป็นอันมาก จะคิดอ่านสิ่งใดก็สะดวกลุล่วงไปด้วยดี ขุนนางใหญ่น้อยในลกเอี๋ยง หรือลั่วหยางนี้ ต่างก็ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของตั๋งโต๊ะ ทั้งสิ้น